ರೆಪ್ಪೆ ಕಿತ್ತು ರೆಕ್ಕೆಗಂಟಿಸಿ ಹಾರಿಸಿದ್ದೆ ಕನಸೊಂದನು
ಕಣ್ಣಮುಂದೆಯೇ ಧರೆಗುರುಳಿ ನರಳುತಿದೆ ಇಂದು
ಏನಾಗದಂತೆ ನಟಿಸಬೇಕೆ ಈ ಹೊತ್ತಿನಲು ನಾ ನೇಪಥ್ಯದಲಿ
ಕೂತು
ಹೇಳಲಾಗದೆ ಹಪಾಪಿಸುತಿರುವೆ ,ಅದಾವ ಕಾಲದ ಪಾಪವೋ ನನದು
ಬೊಬ್ಬೆ ಕಂಗಳ ರಕ್ತ ನರವು ಗಿಹಿಗಿಹಿ ನಗುತಿದೆ
ನಿನ್ನೆದೆಯ ತಳಮಳಕೆ ನೀನೆ ಹೊಣೆ ಎಂದು
ಕೈ ಕಿವುಚಿ ಕಾಲ ಹೊಸೆಯುತ್ತಾ ನೋವು ನುಂಗುವುದಷ್ಟೇ
ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಮೃಷ್ಟಾನ್ನವು
ತಿಂದು ತೇಗಿ ಮತ್ತೆ ನಾಳೆಗಳ ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹಾರಬೇಕು
ಇದೇ ನನ್ನ ಬಾಳ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು
ಪ್ರಾಸಕ್ಕೆಟುಕದ ಕವಿತೆ ನನ್ನದು
ತಿಳಿದಷ್ಟನ್ನೇ ಗ್ರಹಿಸಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ
ಭಾವುಕತೆಗೆ ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರ ಬೇಡ ದಯವಿಟ್ಟು.
